Isala haalt eerste Marathon blik! Bij de  Groene Hart Marathon

Vrijdagavond  boten afriggeren en opladen, riemen, peddels en een tonnetje mee: we gaan de groene hart marathon roeien met een mixed C2x+, want 1 vrouw aan boord, en een mixed C4X+, want 1 man aan boord. Even na acht uur zwaaien we Peter en Thera met de botenwagen uit. Zij gaan naar roeivereniging Alphen, om daar de botenwagen vast te parkeren en overnachten respectievelijk in Alphen en Leiden.

Zaterdagochtend: al vroeg naar Alphen, boten opriggeren, captainsbriefing en te water. Eerst de C4  met Marianne, Bela, Inge, Thera en Leo. Voor Inge en Leo extra leuk: zij hebben vroeger bij Michiel de Ruijter geroeid, en daar komen ze vandaag weer langs. Water wat ze goed kennen. En minder leuk voor Thera: de route is vanwege het weer veranderd door de organisatie. Niet over de Kaag, en ook niet door Leiden. En daar had Thera nou zo graag willen roeien. Volgend jaar opnieuw de groene hart marathon, Thera!

Vervolgens de C2 te water. Als laatste. Met René, Peter en Carla. Na 8 kilometer meewind: een sluisje. De tijd wordt gestopt, we worden gesluisd en vervolgens wordt de tijd weer gestart. En we wisselen van plek. Hé zeg, dit lijkt wel wat op elfstedentochtroeien: we zetten een lekkere tempo 24 in, en Peter klokt onze 500 metertijd: 2.50 minuten. Volgens Peter 11-stedentochtwaardig. We varen door memorylane: Peter komt uit Alphen en heeft ook geroeid bij roeivereniging Alphen. De eerste 20 kilometer krijgen we dus ook te horen over de familie van der Hoorn: een schaatsfamilie, met een bord “schaatsenslijperij “aan het water een grote reclamevlag van Vikingschaatsen in de tuin. Vader is overleden, maar zoon Rick heeft de zaak overgenomen. Peter kent hem wel. En het verhaal van een meisje dat op wereldreis wilde, en nog eerst wat geld wilde bijverdienen met het inleggen van zilveruitjes. Verder is ze nooit gekomen: ze schijnt nu al 30 jaar gelukkig getrouwd te zijn met een jongen die zij tijdens dat werk daar ontmoette… Regelmatig horen we Peter zeggen: “Hier heb ik geroeid”, wat na ongeveer 20 kilometer verandert dat in “hier ken ik het niet, maar hier heb ik wel gefietst”.

We passeren Michiel de Ruyter, soms met wind mee, soms stukken wind tegen. Dan weer door een brug, of een motorboot passerend. Bij Michiel de Ruyter zien we de C4 van Thera ( teamcaptain) liggen: plaspauze. Wij varen door. De wedstrijd volgt de route: Aarkanaal- rivier de Amstel- de Kromme Mijdrecht en dan naar het keerpunt Woerdense Verlaat.

We worden bij het keerpunt afgeklokt, en leggen aan, evenals de C4 die inmiddels ook is gearriveerd. Samen lunchen we op een grasdijkje daar. We hebben mazzel met het weer in de ochtend: zonnetje en wat winderig maar verder droog. Dat verandert als we weer in de boot zitten: René helpt de C4 nog even van de kant af en dan gaan we terug. We  worden weer ingeklokt en dan is het stevig doorroeien naar de finish. Het begint flink te regenen met buien die een hele stuurbeurt kunnen duren. Peter klokt inmiddels de wissels in onze boot, het tempo wordt gedisciplineerd vol gehouden en we hebben inmiddels een volledige wedstrijdspirit in onze boot: hoe hard kunnen we roeien? Hoe snel kunnen we wisselen? Kunnen we de drie boten die de stuur voor ons ziet inhalen? En worden we niet opgelopen? Dan: tandje erbij. Er wordt inmiddels flink doorgebuffeld, ook tegenwind. En tempo 27 is inmiddels niet vreemd meer. De C4 zien we niet meer… We proberen een snelle wal-wissel bij Michiel de Ruyter: dat is toch relaxter dan een bootwissel met de boeg en de stuur. Ook dat gaat vlot.

En dan na de sluis: we mogen er van andere ploegen eerder uit, en we hebben inmiddels de “groene mannetjes” van Voorne Putten ingehaald. Die lijken ons steeds weer in te lopen, maar uiteindelijk blijven ze veilig achter ons: het laatste stuk tegenwind valt tegen. We zijn moe en willen die finish nu wel zien: waar is dat stuwtje, vlak voor roeivereniging Alphen? Peter weet zeker dat die er moet zijn… maar waar blijft die?

We finishen en krijgen te horen dat we derde zijn. Mooi zeg, goed gedaan! We ontvangen een Schippersborrel in de boot, een vaantje en ieder een pot augurken. En daar is de C4 ook al, die hebben de laatste 3 kilometer nog even vol gas gegeven en lekker gevaren, volgens Inge. Iedereen tevreden. Goede tocht. Boten schoon en op de botenwagen. Dan: douchen en echt verse Italiaanse pizza!!

En als we de uitslagen zien geloven we het eerst niet: Isala is eerste, door de snelle netto-roeitijd  van 5 uur 10 minuten ( de tweede volgde op 5 uur 17 minuten, de derde op 5 uur 22 minuten)!En dat in een mixed C2x+ en herenveld bij elkaar. Voorne Putten levert de teams voor de tweede en derde plek. De ‘groene mannetjes” zijn dus tweede geworden. Wel mooie pakjes, moeten wij toch ook nog maar weer eens opnieuw over hebben…

We ‘blikken’ met een fles wijn. ‘Speech, speech, speech’ wordt er geroepen. Peter bedankt roeivereniging Alphen, voor hun bijdrage aan zijn roeiprestatie. Wat gaaf! Vervolgens vraagt hij zich wel beduusd af wat het protocol is als je wint: want winnen dat doet Isala niet zo vaak..

Tevreden gaan we terug naar Isala. Boten overduwen van het strandje naar het clubhuis, alles weer droog en schoon op z’n plek. Koffie en thee toe, en dan allemaal naar huis. Toffe tocht.