Met de “Albatros” in de Visarend naar Wilp
Voor vrijdag 9 oktober waren de midweekroeiers van Isala uitgenodigd door de collega’s van Daventria om elkaar halfweg te treffen bij het Museumcafé De Kribbe, gelegen op een goede wandelafstand achter ‘ons strandje’ bij het fietsoverzetveer Wilp-Gorssel. Daventria zou met 20 roeiers komen, ter afsluiting van hun midweek toerroeiseizoen.
Een ‘pop up’ toerroeiteam voor de Visarend was snel gevormd met Nico Kok, Marica Hofstede de Groot, Ineke van Vlimmeren, Leo Robbers en ondergetekende. Hoewel we bij Isala ons toerroeiseizoen pas op zondag 25 oktober wilden afsluiten, op dezelfde plek, konden wij deze uitnodiging van onze buurvereniging niet afslaan.
Wat werd het een mooie, herfstige en zonnige roeidag, die mistig begon en met prachtig zonnig weer en bijna geen verkeer op de IJssel eindigde. Omdat het traject bekend was, werd de tocht vanaf het vertrek om precies 11.00 uur door Nico ingeschat op 50 minuten, stroom mee ... precies om 11.55 uur lagen we voor op ‘ons strandje’ bij Wilp om te landen. Maar een oplopend groot schip uit Deventer deed ons besluiten nog een extra rondje te varen zodat we veilig konden landen en het schip zijn reis ongestoord kon voortzetten.
De roeiboten (4) uit Deventer lagen al op het door het zeer lage water ruime strand met de riemen parallel, een bijzonder fraai gezicht. De achtergebleven ‘strandwacht’ van Daventria wachtte ons op zodat we veilig konden uitstappen.
Voorzichtig brachten we ons traditionele presentje aan wal …. een echte Ton de Haas-schildering van de albatros, met een pakkende en toelichtende tekst van onze Isala-bioloog Willem Drok op de achterkant geplakt.
Wat een bijzondere watervogel is die albatros toch, met zijn goudgele snavel. Hij vliegt bijna altijd over de oceanen, is een zeer sterke en urenlange zweefvlieger en komt alleen aan land om zijn mooie baltsspel te vertonen en de kleintjes op te voeden, in de meest letterlijke betekenis van het woord …en wat een durf bij Isala om een skiff deze grote naam te geven.
Ook de toerroeiers van Isala voelen zich inmiddels vertrouwd om met deze mooie naam naar buiten te treden en bij bezoeken aan bevriende verenigingen een echte Ton de Haas-aAlbatros, in een Action-lijstje, achter te laten.
Eenmaal aangekomen in het Museumcafé troffen we daar de Daventria-teams en stond er een heerlijke ‘warme quiche met brood’-lunch klaar. Ook werd Marica gelijk gevraagd om de dames-acht van Daventria/Isala te komen versterken. Kortom het was heel gezellig en er werden ook nog roeizaken gedaan.
Ten slotte hebben wij als ‘Albatros pop up toerteam’ onze gastvrouwen bedankt en onze albatros in een mooi zilverkleurig lijstje aangeboden.
Er hangt nu een echte Ton de Haas-albatrosschildering in het botenhuis van Daventria, is ons verzekerd.
Op de terugreis kwamen we nog een viertal ooievaars tegen, broederlijk naast elkaar staand op de oostelijke IJsseloever. Verwachten zij een warme winter?
Pieter Arkesteijn