Het is 10 september en het is zover. Met 6 andere roeiers , samen in een auto vertrekken we naar Amsterdam. Goede sfeer in de auto en bovendien straalt de zon. Beter kunnen we het niet wensen beaamt iedereen. In Amsterdam zullen we nog twee andere roeiers ontmoeten en de indeling zal over 3 wherry s gaan. Ondanks het voor Amsterdam normale drukke verkeer komen we op tijd aan bij het botenhuis van RV De Amstel, aan de Hobbemakade. Snel omgekleed en klaar voor de tocht is het beneden in het botenhuis een drukte van jewelste. Er gaan meerdere boten meedoen en de verschillende ploegen zeulen door elkaar heen met boten, riemen, pikhaken, roeispanen en als klap op de vuurpijl de lantaren voor later op de avond. In totaal zullen van meerdere verenigingen uit het land met in totaal 37 boten deelnemen.
We beginnen met roeien over het Amstelkanaal, richting de Amstel. Weinig waterverkeer. Dat wordt bij het op de Amstel varen opeens iets geheel anders. Hier komt het serieuze roeien van pas. Links rechts achter en voor ons beweegt zich alles wat varen kan op het water. Dan komen we op de hoogte van de Herengracht. Binnen enige minuten loopt alles vast. Roeiboten, pleziervaartuigen die allen maar een doel hebben en dat is de Herengracht bereiken. Daar is een kleine beperking: de breedte van de brug. Je kunt er niet met twee boten tegelijk in, al doen sommige gevaarlijke pogingen daartoe. Dan wordt het nog interessanter als een drietal rondvaartboten met voorrang zich aanbieden. Alles moet indikken wachten tot deze met toeristen gevulde bakken voorbij zijn. Zonder kleerscheuren trechtert zich al het vaarvolk de gracht in. Geen gevloek of geduw. Je kunt gewoon niet snel varen dus maar genieten van wat aan de wal zich aanbiedt.
Op de gracht is het een mêlee van vaartuigen. En daar tussen begeven zich ook nog de 37 boten van onze Nationale Avondtocht. Het roeien gaat met horten en stoten want bij elke brug begint het invoegen van voren af aan. Op de wallen is, lijkt het, geheel Amsterdam uitgelopen. Geuren van Barbecue, wiet en houtvuur mengen zich met pizza en andere geuren. Op het water is het niet anders. Op sloepen wordt gedineerd, soms vergezeld met champagne. Dan wel gebarbecued met worst en hamburgers. Alles natuurlijk begeleid met het nodige alcohol. Daarnaast de keurige Salonboten uit de jaren 30, waar zakenlieden en chinezen rond gaan. De zakenboten met heren in pak of jasje die verveeld naar buiten kijken op deze vrije dag. De chinezen met een oog , die het andere oog aan een camera hebben vergeven die alles maar ook werkelijk alles opnemen dan wel fotograferen. Dan komen we halverwege ook nog een ware Gondola tegen met aan de riem een vrouw in een lange rode jurk. Ach ja waarom niet een gondola tocht in Amsterdam maken.. Daarnaast een palet van woonboten van heel luxe tot bijna zinkende verwaarloosde woonboten. Hier en daar op de wal de jonge buitenlandse stellen. Wij intussen roeiend en genietend van de warmte. Het hoeft geen lang verhaal. Amsterdam is een mooie stad en gelukkig niet door moderne Architecten verpest.
Pieter onze stuur heeft het intussen een aantal keren warm gekregen van de zich bij elke volgende brug veranderende invoegbewegingen. We zijn inmiddels halverwege. Er is een snackplek op de kaart aangegeven waar een plastic zak met inhoud wordt uitgereikt. Daarna eerst de lamp van de boot aanzetten. Het tafereel van mensen boten en gebouwen blijft even mooi. Drank en lichtjes overal. Intussen heeft Trudy zich toegelegd om de verschillende bruggen te nummeren. De stemming in de boot blijft goed. Toch is er een klein moment van onoplettendheid van de stuur. Op een van de bruggen uitlopers staat een schone dame naar ons te kijken. Die heeft onze stuur duidelijk in het vizier en het scheelt een haar dat de slag met riem uit de boot wordt gehesen omdat we de muur van de brug te na zijn genaderd. Maar waar hebben we het over we zijn alle bruggen zonder kleerscheuren doorgekomen.
De nacht valt binnen en we bereiken de Amstel in het donker. Het is nu doorroeien en de tocht afmaken. In totaal zijn we onder 49 bruggen gevaren en hebben bijna 4 uur lang geroeid. Met dank aan de stuur. Aangekomen bij ons vertrekpunt is het alle hens aan dek om alles op te ruimen. Gelukkig handjes genoeg. Roeiers helpen elkaar. Douche en schonen kleren en dan aan het rijst buffet. Dan kan de inmiddels knorrende maag tot rust komen.
Pieter biedt voor de gelegenheid ons ingelijst IJsvogel tableau aan meteen “”gedicht “”aan de voorzitter van de RV de Amstel .Met dank voor de organisatie en het onthaal. Het gedicht: mede geinspireerd door de Open Monumentendag, welke in Amsterdam oa gericht was op de monumenten van de Amsterdamse School.
Met velen roeiden we met gestrekte ruggen,
Onder 49 met de Amsterdamse School gebouwde bruggen,
Open monumenten, verstilde verbindingen,
Ware kunstwerken als dierbare avondtocht roei herinneringen…..!
Moe en voldaan stappen we weer in de auto voor de reis terug. Rond 12 uur zijn we in Zutphen. We zijn het erover eens, een mooie ervaring rijker en zeker om te herhalen.
Alex Pennington de Jongh
Bekijk hier de foto's.